چی کار کنم؟
برم یه گوشه، فقط فریاد بکشم بلکه یکی صدای دادمو بشنوه.
دلم پره. خیلی پره.
تا کی آخه؟ تا کی؟ تا کی تاریکی؟
اگه عمری باقی باشه شب عاشورا پست خواهم گذاشت.
یکی هست که خیلی دوسش دارم، خیلی به یادشام، خیلی دلم واسش تنگ شده و کلی حرف دارم واسه گفتن بهش.
همین یکی خیلی بیوفایی کرد... با اینکه بهش گفتم که اگه رفتی، یجوری حداقل هر از چند گاهی با هم در ارتباط باشیم......
یه ندایی.... صداییی چیزی آخه.... رسمش این نبود...